ΔΙΝΟΝΤΑΣ Α.Κ.Σ.Υ.(Α) ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Είμαι από τους Έλληνες που δε συμπαθούν το συνδικαλισμό. Είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι ο συνδικαλισμός είναι –και- αυτός που έθρεψε το τέρας της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα σήμερα. Και για να είμαι δίκαιος, αναφέρομαι στον κομματικό συνδικαλισμό. Αυτόν που για 40 χρόνια τρεφόταν από τον «μεγάλο πατέρα» του κόμματος που ηγείτο της χώρας, που διεκδικούσε χωρίς να αγωνίζεται σοβαρά, που ανταμειβόταν χωρίς στην ουσία να το αξίζει. Και αυτή η ανταμοιβή ήταν το «τυράκι» με το οποίο κανείς δεν έβλεπε αυτό που ερχόταν! Τα χρόνια, όμως, πέρασαν και το μεγάλο, άθραυστο χρηματοκιβώτιο που θεωρείτο ανεξάντλητο, αποδείχτηκε χάρτινο και με τέλος! 

Η πηγή του χρήματος στέρεψε και κάπου εκεί στέρεψαν και οι αληθινές διεκδικήσεις εκ μέρους των συνδικαλιστικών φορέων. Ο πράσινος συνδικαλιστής βάφτηκε ροζ, ο μπλε άλλαξε και αυτός λίγο το χρωματάκι του και όλα μετατράπηκαν σε μια γελοία καρικατούρα που κοιτάζει τον πάσης φύσεως εργαζόμενο, δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, και γελάει με το πόσο εύκολα εξαπατήθηκε τα προηγούμενα χρόνια από τον συνδικαλισμό του τίποτα! Διαγράφω από το λεξιλόγιό μου τον όρο «συνδικαλιστής». Εξάλλου, ως λέξη από μόνη της, έχει και μια κατάληξη τόσο αποκρουστική που θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί με συνοπτικές διαδικασίες. Προτιμώ τον όρο «εκπρόσωπος εργαζομένων».

 Όταν δέχτηκα την πρόταση των συναδέλφων επικεφαλείς των ψηφοδελτίων της «Ανεξάρτητης Κίνησης Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Κ.Κ.Κ.»,
γεγονός είναι ότι δεν ήμουν και τόσο ένθερμος να συμμετάσχω, για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω. Περνώντας, όμως, ο καιρός, συνομιλώντας περισσότερο μαζί τους και σκεπτόμενος την εργασιακή κατάσταση που βιώνουμε καθημερινά στο Κατάστημα, άρχισα να κλίνω προς την αποδοχή. Και τελικά αποδέχτηκα την πρόταση όταν η Κίνηση κατέληξε στο σύνολο των προσώπων που θα πλαισιώσει αυτή την προσπάθεια. Νέοι όλοι, με νοητική μόρφωση και χωρίς κομματικές ταμπέλες (δική μου διαπίστωση), έτοιμοι να προσπαθήσουν όχι για αυξημένες μισθολογικές απολαβές όπως συνηθιζόταν πάντα (χωρίς φυσικά να το απορρίπτω), αλλά για καλύτερες και δικαιότερες συνθήκες εργασίας σε ένα χώρο που έχει εξεφτελιστεί σε σημείο που ακόμα και σήμερα, 1,5 χρόνο μετά το διορισμό μου, αδυνατώ να παραδεχτώ ότι υφίσταται! 
Θεωρώ ότι ήδη, όσο καιρό εργαζόμαστε στο Κατάστημα, έχουμε ασχοληθεί με διάφορα θέματα που άπτονται της εργασίας μας, όπως τον αξιοκρατικό καταμερισμό των υπηρεσιών φύλαξης, τις αποσπάσεις Φυλάκων του Καταστήματος σε άλλες υπηρεσίες άσχετες με αυτές του Φύλακα, με την προσωπική διαφορά των πρώην Δημοτικών Αστυνομικών καθώς και με τις παράνομες κρατήσεις στο Μ.Τ.Π.Υ. 

 Γιατί, λοιπόν, να μην ασχοληθούμε και πιο ομαδικά και ενωτικά μέσω του Σωματείου των Εργαζομένων και με την πλήρη στήριξή τους πλέον, μέσω της διαδικασίας της ψηφοφορίας;

 Καλώ, λοιπόν, όλους τους συναδέλφους να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια της Α.Κ.Σ.Υ. και να τιμήσουν στις εκλογές της 5 ης Νοεμβρίου την Κίνηση αυτή που σκοπό της έχει μόνο τη συσπείρωση όλων των μελών του Σωματείου για ένα καλύτερο αύριο που θα μεταφράζεται στο όνομα του Υπουργείου που ανήκουμε. Στο όνομα της Δικαιοσύνης! 

                                                                               Γ.Α. 

Φύλακας Δικαστικής Φυλακής Κορυδαλλού